Nafplio en Epidavros, en de ouzo natuurlijk

Vanmorgen zoals bijna elke dag weer heerlijk ontbeten met veel vers fruit, lokale hartige en zoete  hapjes,  en de Griekse yoghurt met honing. Daarna gaan wij richting Epidavros. 

Het Epidavros, ook wel Epidaurus, amfi theater is het best bewaarde en mooiste oude openlucht theater van Griekenland. Het staat bekend om zijn goede akoestiek. Als er beneden geklapt wordt dan is dat duidelijk tot bovenin te horen. Het theater wordt nu soms ook nog gebruiof, er kunnen ongeveer 14.000 mensen in. Overigens is dit de eerste archeologische site waar wij bussen met toeristen hebben gezien en waar er snackbarretjes en koffietentjes bij de ingang staan. Wij zijn gelukkig net voor de drukte. Het theater is inderdaad immens. We lopen tot boven, je moet geen hoogtevrees hebben. Na het theater kijken wij ook nog rond bij de overige vondsten. Ook hier weer een sportveld en mooie zuilen, we zien ook dat ze hier nog met restauratie bezig zijn.

We gaan weer terug naar Nafplio want om 12.00 worden wij verwacht bij de 150 jaar oude destilleerderij Karonis. Hier wordt al 150 jr de ouzo gemaakt door de familie Karonis. Samen met 2 Duitsers krijgen we uitleg hoe ouzo gemaakt wordt. En dat elk merk zijn geheime recept heeft. Er worden ook veel kruiden toegevoegd o.a. kaneel, anijs, koriander en mastika. Bij de beste ouzo moet op het etiket staan dat het 100% gedestilleerd is. En ook dat je de ouzo niet in de koelkast moet bewaren, dit om de smaak het beste tot zijn recht te laten komen. Je drinkt ouzo puur uit een klein glaasje of uit een groter smal glaasje met ijsblokjes of wat water. Na alle info gaan wij proeven. Een gewone ouzo, een speciale ouzo (zachter en olie-achtiger van smaak), een mastika likeur, een Griekse soort grappa en als laatste nog een soort brandy. De laatste 2 heb ik niet opgedronken, maar Frank wel (hik). We kopen 2 kleine flesjes voor thuis en lopen de winkel uit.... We moeten wat eten😂😂

Na de lunch gaan wij naar Tolo. Daar is een zandstrandje. Het is lang en smal. Soms maar 3 m. We huren bedjes en een parasol. Tijd voor een boek.  

Voor het eten nog even terug naar het ouzo winkeltje, wil nog een glas kopen. Er staat een hele aardige vrouw in de winkel, een van de echtgenotes van een Karonis. Ze praat honderduit en vraagt waar we vandaan komen. Ze verontschuldigd zich wel tig keer dat ze blijft kletsen, maar wij vinden het wel gezellig. Ze heeft kennissen in NL en wil er ooit nog een keer naar toe. Ze is gek op Delft en ik beloof haat een kaart uit Delft toe te sturen. 

We nemen zoals elke avond eerst een ouzo voor we gaan eten. We eten dit keer allebei een visje. Ik een dorade en Frank een baars. Daarna nog een koffietje en afzakkertje ineen van de vele barretjes van Nafplio. Ik vind het een superleuke stad, wie weet ga ik hier nog eens naar toe voor een stedentrip ofzo.