Zwemmen met de grootste vis

Na een korte nacht stonden wij vanmorgen om 5 uur naast ons bed. Om half 6 worden wij opgehaald voor een snorkeltour. We gaan vandaag met de grootste vis snorkelen: de walvishaai. En nee deze is niet gevaarlijk want ze eten alleen plankton.  Een gebied voor de kust van Cancun waar twee zeeën samenkomen daar zijn ze jaarlijks te vinden om plankton te eten.

Onze gids vandaag is Tamara, een leuke Hollandse meid die al 7 jaar hier deze snorkeltour gidst. Samen met ons gaan er ook 4 Belgen mee. Met zijn tienen zitten wij straks op de boot. Tamara legt uit wat het plan is. We gaan eerst naar de haven van Cancun, daar hebben wij ontbijt. We passen wetsuits. Seb en Lisette zeggen dat dit veel prettiger zwemt. Frank wil toch liever alleen een zwemvest. Het is voor hem al een overwinning dat ie gaat snorkelen. Ook krijgen wij alvast een pil tegen zeeziekte. Ik hoop dat het werkt, want ik heb niet echt zeebenen. Ik wordt nl al misselijk op een waterfiets!

Tamara verteld ook hoe het snorkelen in zijn werk gaat. En ze verteld over de walvishaai. Dat elke vis een uniek gestippeld patroon heeft die in kaart wordt gebracht. We snorkelen ook in een natuurreservaat. Na het ontbijtje gaan wij aan boord. De boot gaat super hard en we klotsen en varen met hoge snelheid anderhalf uur. We zien al wat bootjes stil liggen. Hier zouden ze dus moeten zijn. We kijken om ons heen en zien inderdaad vinnen boven het water. Wow! Het zijn er best wat en zr storen zich niet aan de bootjes om hen heen. Tamara verteld dat wij in tweetallen met een gids gaan snorkelen. De Belgen gaan eerst en als derde koppel zijn Frank en ik aan de beurt. We plonsen er in... En dan.... snorkel op en kijken. Wat je dan ziet, zo groot en zo rustig zwemmend (ik denk wel 8 meter) . Echt zo vet. Geen woorden voor. Frank moest eerst wennen aan zijn snorkel, maar Tamara begeleide hem goed. Ik mocht als bonus nog tussen 2 walvishaaien door zwemmen. Enthousiast komen wij terug bij de boot. Nadat iedereen de eerste gewenningsronde heeft gedaan volgt er nog een ronde. Iets langer dan de eerste keer. En weer zo spectaculair. Je ziet hoe zijn bek open en dicht gaat om plankton te eten..  Jesper en Tessa zien als eerste een walvishaai in staande positie, als een ballet danser draait de walvishaai rond. Zodat je goed zijn witte buik kunt zien. Iedereen jaloers natuurlijk. Bij de 3e ronde heb ik geluk. Terwijl wij ook beloond worden met een walvishaai in staande positie en wij rond de staande walvishaai zwemmen zie ik een mantarog dichtbij. Wow ook zo gaaf. Hoe deze grote vis zweeft door het water zo bijzonder. Frank en ik hadden hem de vorige ronde al in de verte gezien, maar nu dus dichtbij. Frank zwemt met de gids nog om de walvishaai heen, maar ik zwem alvast naar de Mantarog, straks is ie weg. Wat zweeft zo'n vis toch prachtig door het water...zo relaxed. Met een glimlach van oor tot oor komen wij boven. Lisette balen want zij duikt al jaren en heeft er nog nooit een van dichtbij gezien. De schipper doet er alles aan dat iedereen met de mantarog kan snorkelen en dat wij ook deze ervaring met elkaar kunnen delen. Super iedereen heeft het geluk om te snorkelen met de manta. Overigens had Frank de laatste 2 ronden een full face snorkelmasker, zo een die je hele gezicht bedekt. Hij mocht er een van de Belgen lenen, superlief. Het snorkelen ging Frank daardoor veel beter af. 

Wachtend op de boot terwijl er anderen van de groep aan het snorkelen zijn, zie je ook vanaf de boot hoeveel walvishaaien er zwemmen. Ondanks de vele bootjes met snorkeltoeristen, blijven zij gewoon rustig zwemmen en plankton eten. Dat kon je onderwater ook zo goed zien. Je was zo dichtbij dat je ze bijna kon aanraken of dat je dacht dat je een zwieper met de staart kreeg. 

Na deze ervaring eten wij een broodje en drinken wij wat op de boot en varen wij verder naar het koraal van Isla Mujeres om hier visjes en koraal te bekijken. Het water is helaas niet zo helder en er zijn ook niet zo veel vissen. Ik zie zebravisjes en een soort tijgervis. Jesper spot een octopus. Seb en Lisette vertellen later dat het koraal er slecht uitzag. Dit zal mede door de toeristen komen. In Thailand vond ik het koraal ook veel kleurrijker dan hier. Maar het snorkelen is wel lekker. 

Vlak voor Isla Mujeres gaat het anker uit en worden de zitmatjes van de banken van de boot in het water gelegd als drijvende tafels. De schipper geeft cervezas en een heerlijke vismaaltijd met guacamole. Jeetje daar sta je dan in het azuurblauwe water aan je drijvende tafel! Je ziet dat het hier toeristisch is want de stranden zijn vol en er liggen ook veel bootjes voor anker. Maar het is echt genieten. En het om 5 uur op staan zijn wij ok al vergeten. Het was echt een topdag. Een ervaring die niet te omschrijven is, maar die je gewoon moet meemaken!

Terug bij het hotel belonen wij ons met een heerlijk drankje. Jesper en Tessa hangen heerlijk in hun hangmat.  ' s Avonds eten wij in het restaurant van ons hotel, heerlijk aan zee. We zijn allemaal moe maar supervoldaan. Seb, Lisette en Tessa gaan morgen duiken. We hebben besloten om wel gezellig met zijn zessen te ontbijten. Frank zal ze wegbrengen naar hun verzamelplaats.

Overigens heb ik absoluut geen last van zeeziekte gehad, echt een wonderpil. Na twee immodiums hebben mijn darmen het gelukkig ook rustig aan gedaan.