Richting de indianen, San Cristobal

Nadat wij gisterenavond op de veranda wat hebben gedronken en gekletst, richting onze kamer. Voor de deur hielden de kakkerlakken en grote torren of kevers ook een feestje. Gelukkig zaten ze alleen maar buiten en hebben wij prima geslapen. Rafael had voor ons om acht uur een ontbijt klaarstaan. Eerst een heerlijke fruitsalade, vers sap, daarna toast met ei en een lekkere bak koffie toe. Frank zag fotos aan de muur hangen en vroeg of dat zijn familie was. Rafael begon gelijk te glunderen en vertelde wie iedereen was. Ook liet hij met glinsterende ogen een foto van zijn vrouw zien, een blonde Brabantse vrouw. Rafael spreekt een paar woordjes Nederlands: ei, eet smakelijk, en goede morgen. Ook Marou kwam nog langs voor de afwas, dat heeft ie goed geregeld. Ikzelf stap nog met mijn teenslippers in de poep...gelukkig kan ik hier nog even mijn voeten wassen.

We nemen na het ontbijt afscheid van Rafael en Marou en gaan naar Villahermosa, de stad. Wij sliepen nl buiten de stad in La Palma. In Villahermosa gaan wij naar het Parque-Museo La Venta. Dit park is een combinatie van een dierentuin, museum met olmeekse kunst en tropische planten. De olmeekse kunst bestaat uit beelden em sculpturen. Vooral die van de enorme hoofden zijn indrukwekkend. We lopen ruim een uurtje rond, kopen wat water voor in de auto en gaan dan op weg richting San Cristobal, op 2100m hoogte. Daar zal het waarschijnlijk ook frisser zijn. Het is zo'n 5 uur rijden.

We rijden eerst door verschillende dorpjes, met een diversiteit aan huisjes. Kleurig, armoedig, steen en golfplaten het wisselt elkaar af. Meer buiten de stad zie je ook veel fruitverkopers langs de weg. Vooral bananen en ananassen. We rijden zelfs door een straat waar de hele straat echt aan twee kanten kraampjes heeft met ananassen. En ze kosten bijna niets: 4 voor 1 euro. 

De omgeving veranderd ook van vlak naar meer heuvelachtig. We zien ook veel bananenplantages en maisplantages onderweg. Het eerste gedeelte van de route laat ook te wensen over. Hobbels, kuilen, drempels, gaten, slinger de slang, onverhard .... echt we komen van alles tegen. En op deze wegen natuurlijk ook alle soorten verkeer. Van fiets tot vrachtwagen. Overigens de auto's die je hier ziet rijden zijn ook bijzonder: luxe nette auto's, maar ook auto's die van ellende nog net niet uit elkaar vallen en nog net in staat zijn om te rijden. Ook zie je hier erg veel VW kevers rijden.  En dan bijna geen benzine meer...en geen pompstation te zien. Gelukkig nog net voor de laatste druppel komen wij bij een tankstation. We kunnen weer rustig verder.

De volgende stop is Chiapa de Corzo. Een heel oud stadje. Je kan hier een boottochtje langs een kloof maken heeft onze reisleidster Lisette uitgevonden. We besluiten eerst een lunchplek te zoeken, het is inmiddels al 14.00 uur. De straten zijn hier enorm steil. Naar beneden gaat nog wel, maar omhoog.... geen idee. We rijden maar een beetje om zodat wij niet zo een hele steile straat omhoog hoeven te rijden. Uiteindelijk vinden wij een plek om te lunchen. De obers/eigenaars doen er alles aan om het ons naar de zin te maken. Zelfs als wij die ene tafel in het midden willen, die nog vol met zooi staat (De rest van de tafels zijn nl leeg). We bestellen empanadas en quesadilla's en het smaakt prima. De muziek is meer dan feestelijk en erg aanwezig. Wat de sfeer en het vakantiegevoel alleen maar beter maakt. Gezien de tijd gaan wij toch maar niet varen maar er schijnt ook een waterval te zijn. Alleen wij kunnen die niet vinden, helaas. Dan maar door naar San Cristobal. Nog een half uurtje rijden.een de omgeving en uitzichten zijn prachtig. Groen en bergachtig.

San Cristobal ligt op 2100m hoogte en is het centrum van de Mexicaanse indianencultuur. Het is er erg levendig. Wij slapen in een hotel midden in het centrum, wederom naast de straat waar alles gebeurd. Seb en Lisette boffen, zij hebben een heuse suite. De rest heeft overigens ook een prima kamer. Je merkt ook dat wij op 2100m hoogte zitten, het is hier een stuk frisser en de lange broek moet 's avonds aan. Het is ook heel erg druk met Mexicaanse indianen die van alles verkopen maar vooral ponchos, mutsen en sjaals. Ook zijn er veel barretjes en winkeltjes. Ook de straten zijn overvol met mensen, veelal Mexicanen. Of dit nu komt omdat jet weekend is weten we niet. Het is iig gezellig druk

We besluiten 's avonds een keer Italiaans te eten, en via tripadvisor vinden we er een. Een heuse Italiaan. De man komt uit Calabrie en legt ons in de watten met zelfgemaakte heerlijkheden. Echt superlekker allemaal. We hebben ivm versheid van de producten niet veel keus en moeten wat langer wachten, maar het is zeker de moeite waard. Het is net alsof wij in Italië zitten! Ik heb zelfs nog wat Italiaanse woorden kunnen wisselen. Omdat wij zo geduldig zijn krijgen wij 3 desserts van het huis, panna cotta en tiramisu. Natuurlijk sluiten wij af met een espresso en een grappa of limoncello. Een topavond met misschien iets te veel alcohol maar dat mag de pret niet drukken. De weg naar het hotel vinden wij niet gelijk terug en ik struikel ook nog over een drempel, maar uiteindelijk belanden wij veilig in onze bedjes. Het was een heerlijke dag en avond!