Van de ene jungle naar de andere

Vandaag gaan wij van het regenwoud van Palenque naar jungle bij Calakmul. Het is zo'n 4 uur rijden. 

Net zoals andere dagen laat de weg soms veel te wensen over. Er zijn veel wegwerkzaamheden en dat is heel anders dan bij ons. Je moet vaak lange stukken op onverharde weg rijden en je ziet de wegwerkers bijna met de hand een weg aanleggen.  Het begin en eind wordt aangeduid door een mannetje met een vlag.  Onderweg bij de overgang van de provincie wordt onze auto gecontroleerd door een drugshond. Er wordt nog gevraagd of wij sinaasappelen, mandarijnen of kippen bij ons hebben. Ons antwoord is nee, wij mogen vervolgens doorrijden. Van al dat gehobbel moeten Lisette en ik plassen. Dus wij stoppen bij een soort truckerstent. Het restaurant ziet er niet uit maar de wc is schoon en het lucht op! Wat ook opvalt is dat als er een drempel is waar je echt heel langzaam oberheen ,oet er vaak ook een kraampje is waar je bijv fruit of pinda's kan kopen. En na een stuk heel slecht wegdek zie je ineens overal tentjes waar je autobanden kunt kopen! Ik snap wel dat ze hier veel autobanden slijten. 

We hebben nog even getwijfeld om een zipline excursie te doen, maar hiervoor moeten wij een flink stuk omrijden. Bovendien voelt Jesper zich vandaag niet zo lekker. We gaan dus gelijk naar ons hotel bij Calakmul. 

Onderweg ook nog gestopt om te pinnen, maar zowel met de pas van mij als met die van Frank komt er geen geld uit de muur. Seb had helemaal pech want zijn pas kwam niet meer uit het apparaat. Even met een medewerkster van de bank gesproken en zij kon uiteindelijk Seb zijn pas teruggeven. Mexicanen zijn niet zo geschoold als wij en hebben vaak hulp nodig bij pinnen of geld storten. Een bankmedewerker helpt je er dan bij. 

Rond 14.00 op de bestemming. Nog gevraagd waar wij geld kunnen pinnen maar dat is zeker een half uur rijden verder. We kunnen ook niet met creditcard betalen. Oeps als wij maar genoeg cash hebben, want we zitten een beetje in de middle of nowhere. We hebben ons geld geteld en samen hebben wij nog 6000 pesos (275 euro). Omdat we weten dat wij in de avond meestal voor ongev 1500 pesos eten hoeven wij ons geen zorgen te maken.

Ons hotel is super. Het bestaat uit een aantal kleine jungle lodges met een veranda met een schommelstoel en hangmat. Het huisje heeft ook open ramen met alleen maar horren, dus je slaapt eigenlijk een soort van buiten. .Het park ligt midden in de jungle en je hoort allerlei soorten vogels. Er is een klein zwembadje, waar wij na de lunch een plons in doen. Het water is heerlijk fris. We luieren wat aan het zwembad en Jesper slaapt een paar uurtjes. Lisette en ik maken een rondje over het park en worden beloond met een paar toekans, echt gaaf om deze te zien. Helaas te veel tussen de bomen dus we konden ze niet fotograferen. We horen ook een heel apart dierengeluid. We vragen aan iemand van het park wat voor beest het is, het schijnt een Chicharla te zijn, een soort vogel. Nooit van gehoord.

We zitten ook vlakbij Volcano de Murcielagos. Een grot waar bij zonsondergang miljoenen vleermuizen uitkomen. Dat willen we wel meemaken! We vragen aan de receptie waar t precies is: aan de hoofdweg tussen km paal 105 en 106, en dan zo'n 500 m lopen. Seb gaat niet mee want die vind het gefladder om zijn hoofd niets. We vinden de plek vrij gemakkelijk. Er staan al wat mensen, maar het is niet overvol en we hebben goed zicht op de grot. Na een half uurtje wachten komen de eerste vleermuizen naar buiten. En het worden er steeds meer en meer. In een soort draaikolk komen ze naar boven. Miljoenen. Ze gaan rakelings langs je heen. Je ruikt ook de intense geur van die beesten heel goed. Er lijkt ook geen eind aan het aantal vleermuizen te komen. Na 20 min komen er nog steeds vleermuizen uit de grot. Echt bijzonder om te zien en haast niet vast te leggen op de foto. We gaan weer terug naar ons hotel omdat wij niet in het donker terug willen rijden. De wegen zijn overdag al een uitdaging, laat staan in het donker!

We eten bij het hotel, fajitas, vis en kip. Natuurlijk ook weer bruine bonen en guacemole.  Alles smaakt goed. We delen weer een dessert en gaan weer op tijd onder de klamboe. Onderweg van het restaurant naar de huisjes genoeg kruipende en vliegende beestjes te zien. Ook een mega spin met van die grote harige poten en een dik lijf. Brr gelukkig zit ie ver van ons huisje!